درگذشت اشکان قاسمی

اشکان قاسمی از بنیانگذاران و بچه‌های قدیمی گروه کاربران لینوکس تهران روز گذشته فوت کرد.

خبر بسیار تکاندهنده‌ای بود و هنوز هم بعد از ساعتها حالم گرفته است. من اشکان رو بار اول شش هفت سال پیش در جلسه تهران لاگ ملاقات کردم. بعدها هم چند مورد در نامه‌نگاری‌های میلینگ‌لیست لاگ تهران پیامهاش رو خوندم. تلاشش برای برگزاری دائم جلسات تهران لاگ تحسین‌برانگیز بود. من در تجربه کوتاهم با او، او را آدمی اهل مدارا و آزادیخواه پیدا کردم. مشخص بود که آدمی است اهل مطالعه و باخبر از جریانات مهم دنیا مثل سرمایه‌داری و به نوبه خودش در تلاش برای ایجاد تغییر به نفع یک جامعه باز و عادلانه. با دردسرهای زنده نگه داشتن یک گروه هم آشنا بود و اینکه چطور با آدمهای مختلف و بویژه بعضا کسانی که فضای یک گروه رو مسموم می‌کنند روبرو شد. برنامه jcal رو هم مطابق با فلسفه یونیکس نوشته بود.

آدمهایی که بشه بهشون نزدیک شد و در یک فضای محترمانه باهاشون همکاری کرد غنیمت هستند. آدمهایی که دنبال سوءاستفاده از سایرین نباشند. آدمهایی که دنبال کسب برتری نباشند. آدمهایی که دوست داشته باشند که همه در کنار هم فرصت رشد داشته باشند. به نظرم اشکان چنین آدمی بود و جای او برای عزیزان و دوستانش و بچه‌های لاگ تهران و همفکرانش و بسیاری از ما خالی خواهد ماند.

آپدیت

چقدر ناراحت‌کننده است وقتی می‌بینی هزاران کیلومتر دورتری و چه کارها که با کسانی که ملاقات کردی می‌تونستی انجام بدی که هرگز محقق نشده. این ناراحتی قدرتی به آدم می‌ده که پاشه بجنگه و نذاره که زندگی به همین راحتی به ف*ک بره.

این رو بخاطر این نوشتم که من از خوانندگان دائمی میدان هستم و اونطوری که در وبلاگ جادی خوندم اشکان از بنیانگذاران یا نویسندگان و فعالان دائمی میدان بوده و من چه دیر فهمیدم.